Sprzeciw
Istnienie wcześniejszych praw stanowi względną podstawę odmowy rejestracji znaku towarowego Unii Europejskiej. Urząd nie może z własnej inicjatywy badać takich podstaw odmowy. Co za tym idzie, zgłoszenie znaku towarowego UE publikuje się w Biuletynie Znaków Towarowych UE, wyznaczając przy tym okres 3 miesięcy, w którym strony zainteresowane mogą zgłosić sprzeciw w celu zabezpieczenia wcześniejszych praw, na które mógłby wpłynąć przyszły znak towarowy Unii Europejskiej.
Biuletyn Znaków Towarowych Unii Europejskiej umożliwia zatem podanie do wiadomości faktu zgłoszenia znaku towarowego Unii Europejskiej, a tym samym umożliwia właścicielom wcześniejszych praw ich ochronę.
W User Area (obszarze użytkownika) możesz także włączyć powiadomienie o zgłaszanych znakach towarowych podobnych do Twojego.
Więcej informacji na temat poszukiwania można znaleźć w sekcji Często zadawane pytania dotyczące poszukiwania.
Biuletyn Znaków Towarowych Unii Europejskiej umożliwia zatem podanie do wiadomości faktu zgłoszenia znaku towarowego Unii Europejskiej, a tym samym umożliwia właścicielom wcześniejszych praw ich ochronę.
W User Area (obszarze użytkownika) możesz także włączyć powiadomienie o zgłaszanych znakach towarowych podobnych do Twojego.
Więcej informacji na temat poszukiwania można znaleźć w sekcji Często zadawane pytania dotyczące poszukiwania.
Sprzeciw wniesiony w okresie do 3 miesięcy od daty publikacji zgłoszenia znaku towarowego Unii Europejskiej jest rozpatrywany przez wydział sprzeciwów. Po sprawdzeniu, czy terminowo dokonano należnej płatności, wydział sprzeciwów bada, czy sprzeciw spełnia podstawowe wymagania. W przypadku wykrycia braków, które można uzupełnić, strona zgłaszająca sprzeciw zostaje wezwana do uczynienia tego.
Po zakończeniu tego etapu strona zgłaszająca znak towarowy Unii Europejskiej jest informowana o fakcie wniesienia sprzeciwu. Bieg rozpoczyna wtedy termin 2 miesięcy, w trakcie których strony mogą się ze sobą kontaktować w celu zawarcia ugody. Ten okres nazywany jest „etapem ugodowym”.
Aby uzyskać więcej informacji o swoich prawach, zapoznaj się ze stroną zadbaj o swoje prawa w sekcji poświęconej znakom towarowym po rejestracji na naszej stronie internetowej.
Po zakończeniu tego etapu strona zgłaszająca znak towarowy Unii Europejskiej jest informowana o fakcie wniesienia sprzeciwu. Bieg rozpoczyna wtedy termin 2 miesięcy, w trakcie których strony mogą się ze sobą kontaktować w celu zawarcia ugody. Ten okres nazywany jest „etapem ugodowym”.
Aby uzyskać więcej informacji o swoich prawach, zapoznaj się ze stroną zadbaj o swoje prawa w sekcji poświęconej znakom towarowym po rejestracji na naszej stronie internetowej.
„Etap ugodowy” to okres 2 miesięcy po wniesieniu sprzeciwu, następujący przed rozpoczęciem etapu kontradyktoryjnego (przeprowadzonego z udziałem zarówno strony wnoszącej sprzeciw, jak i zgłaszającego). Jako że nie rozpoczął się jeszcze etap kontradyktoryjny, jeżeli obie strony zawrą ugodę, która zakończy sprzeciw, żadna ze stron nie zostanie obciążona kosztami.
Ponadto jeżeli zawarta ugoda polega na zawężeniu wykazu towarów i usług objętych znakiem towarowym UE poprzez wyłączenie tych, których dotyczy sprzeciw lub jeżeli polega na wycofaniu zgłoszenia znaku towarowego UE, Urząd zwraca stronie wnoszącej sprzeciw uiszczoną opłatę.
Dodatkowe informacje zawierają Wytyczne, część C – Sprzeciw, dział 1 – Kwestie proceduralne.
Ponadto jeżeli zawarta ugoda polega na zawężeniu wykazu towarów i usług objętych znakiem towarowym UE poprzez wyłączenie tych, których dotyczy sprzeciw lub jeżeli polega na wycofaniu zgłoszenia znaku towarowego UE, Urząd zwraca stronie wnoszącej sprzeciw uiszczoną opłatę.
Dodatkowe informacje zawierają Wytyczne, część C – Sprzeciw, dział 1 – Kwestie proceduralne.
Sprzeciw wobec zgłoszeń znaków towarowych UE można wnieść na piśmie w terminie 3 miesięcy od publikacji zgłoszenia znaku towarowego UE w Biuletynie Znaków Towarowych UE .
Dla wygody użytkowników, sprzeciw można również wnieść, wypełniając formularz online. Po przesłaniu formularza online, do zgłoszenia zostanie przypisany numer referencyjny sprzeciwu.
Sprzeciw uważa się za należycie wniesiony pod warunkiem dokonania opłaty za sprzeciw.
Więcej informacji na temat sposobu wnoszenia sprzeciwu wobec ZTUE lub rejestracji międzynarodowej.
Dla wygody użytkowników, sprzeciw można również wnieść, wypełniając formularz online. Po przesłaniu formularza online, do zgłoszenia zostanie przypisany numer referencyjny sprzeciwu.
Sprzeciw uważa się za należycie wniesiony pod warunkiem dokonania opłaty za sprzeciw.
Więcej informacji na temat sposobu wnoszenia sprzeciwu wobec ZTUE lub rejestracji międzynarodowej.
Aby wnieść sprzeciw, Urząd musi otrzymać płatność w terminie wyznaczonym na zgłoszenie sprzeciwu.
Szczegółowe informacje na temat opłat za wniesienie sprzeciwu.
Szczegółowe informacje na temat opłat za wniesienie sprzeciwu.
Zgłaszający, którzy nie mają stałego miejsca zamieszkania, głównego miejsca prowadzenia działalności lub rzeczywistego i poważnego przedsiębiorstwa handlowego w EOG (Europejskim Obszarze Gospodarczym), muszą powołać pełnomocnika, który będzie reprezentował ich przed Urzędem. Dostęp do listy pełnomocników Urzędu można uzyskać za pośrednictwem eSearch plus.
Wydział sprzeciwów EUIPO posługuje się pięcioma językami roboczymi Urzędu (tj. angielskim, francuskim, niemieckim, włoskim i hiszpańskim). Sprzeciw można wnieść wyłącznie w jednym z tych języków, przy czym musi to także być jeden z dwóch języków wybranych przez zgłaszającego znak towarowy Unii Europejskiej, wskazanych przy publikacji zgłoszenia w Biuletynie Znaków Towarowych Unii Europejskiej. Język ten staje się wtedy językiem postępowania w sprawie sprzeciwu.
Jeżeli sprzeciw zostanie wniesiony w jednym z języków roboczych Urzędu (tj. angielskim, francuskim, niemieckim, włoskim lub hiszpańskim), który nie jest przy tym jednym z języków zgłoszenia znaku towarowego UE, którego dotyczy sprzeciw, strona wnosząca sprzeciw winna w ciągu miesiąca przedłożyć tłumaczenie na odpowiedni język.
Zasady dotyczące języka postępowania wyjaśniono w Wytycznych, część A – Zasady ogólne, dział 4 – Język postępowania.
Zasady dotyczące języka postępowania wyjaśniono w Wytycznych, część A – Zasady ogólne, dział 4 – Język postępowania.
Sprzeciw można wnieść w terminie 3 miesięcy od daty publikacji zgłoszenia znaku towarowego UE. Oficjalną datą publikacji jest dzień, w którym zgłoszenie zostaje opublikowane w części A1 Biuletynu Znaków Towarowych Unii Europejskiej. W tym terminie do Urzędu winien wpłynąć sam sprzeciw, a także opłata za sprzeciw.
Więcej informacji na temat wnoszenia sprzeciwu można znaleźć w Wytycznych, część C – Sprzeciw, dział 1 - Kwestie proceduralne. Szczegółowe informacje na temat opłat za wniesienie sprzeciwu.
Więcej informacji na temat wnoszenia sprzeciwu można znaleźć w Wytycznych, część C – Sprzeciw, dział 1 - Kwestie proceduralne. Szczegółowe informacje na temat opłat za wniesienie sprzeciwu.
Sprzeciw mogą wnieść osoby fizyczne lub prawne w oparciu o dowolną liczbę znaków towarowych, pod warunkiem że są ich właścicielami.
Dodatkowe informacje zawierają Wytyczne, część C – Sprzeciw, dział 0 – Wprowadzenie.
Dodatkowe informacje zawierają Wytyczne, część C – Sprzeciw, dział 0 – Wprowadzenie.
Nie. Stroną wnoszącą sprzeciw musi być jedna osoba fizyczna lub prawna, a sam sprzeciw musi być oparty na znakach towarowych, które są jej własnością. Co za tym idzie, jeżeli sprzeciw wobec zgłoszenia znaku towarowego UE odwołuje się do kilku znaków towarowych należących do różnych spółek (różnych osób fizycznych lub prawnych), każda z nich musi osobno wnieść sprzeciw.
Jeden sprzeciw może wnieść więcej niż jedna strona jedynie, jeżeli wszystkie takie strony są współwłaścicielami znaków towarowych będących podstawą sprzeciwu.
Dodatkowe szczegóły dotyczące tej kwestii można znaleźć w Wytycznych, część C – Sprzeciw, dział 0 – Wprowadzenie.
Jeden sprzeciw może wnieść więcej niż jedna strona jedynie, jeżeli wszystkie takie strony są współwłaścicielami znaków towarowych będących podstawą sprzeciwu.
Dodatkowe szczegóły dotyczące tej kwestii można znaleźć w Wytycznych, część C – Sprzeciw, dział 0 – Wprowadzenie.
Tak. Język postępowania ustala się w momencie wyboru przez stronę wnoszącą sprzeciw jednego z języków roboczych Urzędu, który musi zarazem odpowiadać jednemu z dwóch języków wskazanych w zgłoszeniu znaku towarowego UE. Wszelka korespondencja kierowana do Urzędu, a także dokumenty, z których strona wnosząca sprzeciw wywodzi swoje prawa, muszą być sporządzone w języku postępowania lub przetłumaczone na ten język.
Więcej informacji na ten temat można znaleźć w Wytycznych, część C – Sprzeciw, dział 1 – Kwestie proceduralne.
Więcej informacji na ten temat można znaleźć w Wytycznych, część C – Sprzeciw, dział 1 – Kwestie proceduralne.
Urząd dostarcza zawiadomienie o wniesieniu sprzeciwu po ustaleniu, że sprzeciw taki jest dopuszczalny zgodnie z rozporządzeniem w sprawie znaku towarowego UE (RZTUE). Nie oznacza to jednak, że jest on poparty kompletną dokumentacją. Po upływie „okresu ugodowego”, jeżeli strony nie doszły do porozumienia, strona wnosząca sprzeciw ma dwa miesiące na uzupełnienie dokumentacji poprzez przedłożenie dowodów, na których opiera swoją argumentację i prawa. Urząd przesyła otrzymane dokumenty do zgłaszającego, wyznaczając mu termin 2 miesięcy na ustosunkowanie się do nich.
Więcej informacji na ten temat można znaleźć w Wytycznych, część C – Sprzeciw, dział 1 – Kwestie proceduralne.
Więcej informacji na ten temat można znaleźć w Wytycznych, część C – Sprzeciw, dział 1 – Kwestie proceduralne.
Ze znakami towarowymi wiąże się obowiązek ich rzeczywistego używania na rynku w okresie 5 lat po ich rejestracji we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej. Rozporządzenie w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej (RZTUE) daje zatem zgłaszającemu możliwość wystąpienia do strony wnoszącej sprzeciw z wnioskiem o przedłożenie dowodów używania znaków towarowych będących podstawą sprzeciwu, pod warunkiem że były one zarejestrowane przez okres dłuższy niż pięć lat. Wniosek w sprawie dowodów używania musi być „bezwarunkowy” i przedłożony w „odrębnym dokumencie”.
Towary lub usługi, w odniesieniu do których nie dowiedziono używania, zostają wyłączone z zakresu sprzeciwu. Innymi słowy, postępowanie w zakresie sprzeciwu może być kontynuowane wyłącznie w odniesieniu do znaków towarowych oraz towarów i usług, dla których dowiedziono rzeczywistego używania. Jeżeli takiego używania nie dowiedziono w odniesieniu do towarów i usług, dla których zarejestrowano wcześniejszy(-e) znak(-i) towarowy(-e), sprzeciw zostanie odrzucony.
Dodatkowe szczegóły dotyczące tej kwestii można znaleźć w Wytycznych, część C – Sprzeciw, dział 6 – Dowód używania.
Towary lub usługi, w odniesieniu do których nie dowiedziono używania, zostają wyłączone z zakresu sprzeciwu. Innymi słowy, postępowanie w zakresie sprzeciwu może być kontynuowane wyłącznie w odniesieniu do znaków towarowych oraz towarów i usług, dla których dowiedziono rzeczywistego używania. Jeżeli takiego używania nie dowiedziono w odniesieniu do towarów i usług, dla których zarejestrowano wcześniejszy(-e) znak(-i) towarowy(-e), sprzeciw zostanie odrzucony.
Dodatkowe szczegóły dotyczące tej kwestii można znaleźć w Wytycznych, część C – Sprzeciw, dział 6 – Dowód używania.
Przedłożone dowody muszą zawierać „wskazania miejsca, czasu, zakresu oraz charakteru używania znaku towarowego będącego podstawą sprzeciwu dla towarów i usług, w odniesieniu do których jest on zarejestrowany oraz co do których wniesiono sprzeciw”. Na dowody takie mogą się na przykład składać dokumenty oraz przedmioty takie jak opakowania, etykiety, cenniki, katalogi, faktury, zdjęcia, reklamy w gazetach oraz oświadczenia złożone pod przysięgą lub poświadczone.
Dodatkowe szczegóły dotyczące tej kwestii można znaleźć w Wytycznych, część C – Sprzeciw, dział 6 – Dowód używania.
Dodatkowe szczegóły dotyczące tej kwestii można znaleźć w Wytycznych, część C – Sprzeciw, dział 6 – Dowód używania.
Zasady podziału kosztów są przedmiotem decyzji co do istoty sprawy. We wszystkich innych przypadkach decyzja w sprawie kosztów jest załączana do powiadomienia wysyłanego przy zamknięciu postępowania przez wydział sprzeciwów EUIPO. Jeżeli na koszty składają się jedynie koszty pełnomocnictwa oraz opłata za sprzeciw, decyzja dotycząca ustalenia kosztów załączana jest do decyzji dotyczącej podziału kosztów zgodnie z pułapami określonymi w art. 18 rozporządzenia wykonawczego w sprawie znaku towarowego UE.
Szczegółowe informacje na ten temat można znaleźć w Wytycznych, część C – Sprzeciw, dział 1 – Kwestie proceduralne.
Szczegółowe informacje na ten temat można znaleźć w Wytycznych, część C – Sprzeciw, dział 1 – Kwestie proceduralne.
Przedłożone dowody muszą zawierać „wskazania miejsca, czasu, zakresu oraz charakteru używania znaku towarowego będącego podstawą sprzeciwu dla towarów i usług, w odniesieniu do których jest on zarejestrowany oraz co do których wniesiono sprzeciw”. Na dowody takie mogą się na przykład składać dokumenty oraz przedmioty takie jak opakowania, etykiety, cenniki, katalogi, faktury, zdjęcia, reklamy w gazetach oraz oświadczenia złożone pod przysięgą lub poświadczone. Dowody należy przedstawić w zorganizowany sposób i zawrzeć skorowidz.
Pytania i odpowiedzi przedstawione na tej stronie mają charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowią prawnego punktu odniesienia. Dalsze szczegółowe informacje można uzyskać na stronach dotyczących znaków towarowych Unii Europejskiej i przepisów w zakresie wzorów wspólnotowych lub w wytycznych dotyczących znaków towarowych / wzorów.
Więcej informacji na temat przetwarzania danych osobowych przez Urząd znajduje się w oświadczeniu o ochronie danych.